Σε αυτή την έκθεση θα εξετάσουμε την κβαντική φυσική του γενετικού κώδικα και τις επιπτώσεις τους. Μια προοπτική που όλο και περισσότερο αντικαθιστά την παραδοσιακή βιοχημική προσέγγιση των ζωντανών οργανισμών.
Το άρθρο που ακολουθεί είναι η μετάφραση του βίντεο με πολλές σημειώσεις, επεξηγήσεις και αναφορές σε επιστημονικά άρθρα. Επειδή το θέμα είναι μεγάλο, έκρινα σκόπιμο να σπάει σε τέσσερα μέρη:
Η Κυματική Γενετική του DNA: Το Παλιό και το Νέο Μοντέλο του Γενετικού Κώδικα (Μέρος 1/4)
Η Κυματική Γενετική του DNA: Βασικές Αρχές της Κβαντικής Ολογραφίας στο Κύτταρο (Μέρος 2/4)
Η Κυματική Γενετική του DNA: Εισαγωγή στη Γλωσσική Γενετική (Μέρος 3/4)
Προτρέπω κάθε αναγνώστη να δει πρώτα το βίντεο και μετά να διαβάσει το άρθρο, καθώς επίσης να μην απογοητευτεί από τον άγνωστο όγκο της πληροφορίας, αλλά να παραμείνει στην ουσία.
Οι επόμενοι και πιθανότατα πιο σημαντικοί ερευνητές σχετικά με τη φύση της ζωής και του DNA στο κοσμοφυσικό πεδίο στη Ρωσία ήταν ο Νικολάι Κόζιρεφ (Nikolay Kozyrev) και ο διαπρεπής Βλάιλ Πέτροβιτς Κασνατσίεφ (Vlail Petrovich Kaznacheev), οι οποίοι συνέβαλαν σε καινοτόμο και πρωτοποριακό έργο σε τέτοιο βαθμό που θα απαιτήσει ξεχωριστή αναφορά.
Για τον Νικολάι Κόζιρεφ (Nikolay Kozyrev) μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο: Οι Καθρέφτες του Κόζιρεφ: «Το κοσμικό πεδίο της πληροφορίας και το ενεργειακό πεδίο του χρόνου»
Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με το Ινστιτούτο Κοσμικής Ανθρωποοικολογίας ISRIKA, στο Νοβοσιμπίρσκ, και συνέβαλα καθοριστικά στην έκδοση της μονογραφίας του Καζνατσίεφ για τον αγγλόφωνο κόσμο.
Ο Κασνατσίεφ ανακάλυψε το κυτταροπαθητικό “κατοπτρικό” φαινόμενο.
Πρόκειται για μια εξ αποστάσεως ενδοκυτταρική ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ιστοκαλλιεργειών εκ των οποίων η μία υποβλήθηκε σε έναν επιβλαβή βιολογικό ή χημικό παράγοντα, όπως ένας ιός ή ένα δηλητήριο.
Οι δύο καλλιέργειες βρίσκονταν σε σφραγισμένα δοχεία με μόνο ένα οπτικό παράθυρο ανάμεσά τους. Με το γυαλί ως οπτικό παράθυρο ανάμεσά τους, η μολυσμένη καλλιέργεια θα πέθαινε, ενώ η άλλη καλλιέργεια θα παρέμενε υγιής.
Όταν όμως τοποθετήθηκε ένα παράθυρο από κρύσταλλο χαλαζία μεταξύ των κυτταρικών καλλιεργειών, και πρέπει να γνωρίζουμε ότι το γυαλί από κρύσταλλο χαλαζία επιτρέπει τη διέλευση του υπεριώδους φωτός, τότε περίπου 12 ώρες αργότερα η ασθένεια εμφανίστηκε και στην υγιή καλλιέργεια. Αυτή η επίδραση θα μπορούσε να μεταδοθεί περαιτέρω, σε μια τρίτη καλλιέργεια που δεν ήρθε ποτέ σε φυσική επαφή με το δηλητήριο ή τον ιό.
Αυτή ήταν μια πολύ σαφής απόδειξη για την ηλεκτρομαγνητική επικοινωνία μεταξύ ζωντανών κυττάρων.
Πολλά από αυτά για τα οποία θα μιλήσουμε σήμερα έχουν τις ρίζες τους στο Νοβοσιμπίρσκ, και επίσης το έργο του Πίτερ Γκαριάεφ έχει τις ρίζες του στη σχολή αυτού του αξιοσέβαστου Ινστιτούτου.
Πίτερ Γκαριάεφ (Peter Gariaev) - Κβαντική ολογραφία του DNA
Ας περάσουμε τώρα σε αυτό που βρήκε ο Γκαριάεφ. Η πρώτη απόδειξη του Ολογραφικού DNA ανακαλύφθηκε σε πειράματα το 1985. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στα αγγλικά μόλις το 1991 και αργότερα περιγράφηκαν με περισσότερες λεπτομέρειες το 1994 στο βιβλίο του Πίτερ Γκαριάεφ "Το Κυματικό Γονιδίωμα" στα ρωσικά.
Ένα πλέον διάσημο άρθρο δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο από τον Βλαντιμίρ Ποπόνιν (Vladimir Poponin) το 1995, ο οποίος συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο "HeartMath", αλλά χρησιμοποίησε το υλικό του Γκαριάεφ. Τι ήταν αυτό που βρήκαν;
Η ανακάλυψη έγινε ως παράπλευρο αποτέλεσμα πειραμάτων ενώ εξέταζαν τους τρόπους δόνησης του DNA σε διάλυμα. Χρησιμοποιούσαν ένα λέιζερ δυναμικής σκέδασης φωτός [Dynamic Light Scattering (DLS)] ή φασματόμετρο. Πρόκειται για μια συσκευή που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο το υλικό σκεδάζει το φως, γεγονός που παρέχει πληροφορίες για τη συμπεριφορά του υλικού.
Σημείωση: Στη Φυσική και ιδιαίτερα στην Οπτική με τον όρο σκέδαση ή σκέδαση του φωτός ονομάζεται ο διασκορπισμός των φωτεινών ακτίνων που ακολουθεί όταν προσπίπτουν σε μικροσκοπικά σωματίδια, έτσι ώστε να διαχέονται στο χώρο χωρίς να φαίνονται αυτές. Η οπτική αντίληψη του γεγονότος αυτού ονομάζεται φαινόμενο σκέδασης.
* Η σκέδαση είναι προϊόν πολλαπλής ανάκλασης. Η λέξη ετυμολογικά προέρχεται από το αρχαίο ρήμα σκεδάννυμι ή σκεδώ = διασκορπίζω.
Οι ηλιακές ακτίνες, για παράδειγμα, όταν φτάσουν στην ατμόσφαιρα της Γης πέφτουν πάνω στα σωματίδια της σκόνης ή τα σταγονιδία νερού που αιωρούνται τα οποία και τις διασκορπίζουν με πολλές ανακλάσεις που δημιουργούν.
Το λέιζερ δυναμικής σκέδασης φωτός [Dynamic Light Scattering (DLS)] λειτουργεί με τον εξής τρόπο. Ένα λέιζερ εκπέμπει φως υψηλής συγκέντρωσης και μονής συχνότητας. Αυτό το φως στέλνεται πάνω σε ένα δείγμα. Όταν το φως αυτό αλληλεπιδρά με το δείγμα, το ανακλώμενο φως διασκορπίζεται (σκεδάζεται) από τα σωματίδια του δείγματος. Η σκέδαση φωτός (η διασκόρπιση του φωτός), από τα σωματίδια δίνει πληροφορίες για το μέγεθος, το σχήμα και την κίνηση των σωματιδίων στο δείγμα.
Το ανακλώμενο φως, που έχει διασκορπιστεί (σκεδαστεί), αναλύεται για να παράγει ένα φασματικό προφίλ. Αυτό το φασματικό προφίλ αντιστοιχεί στις χημικές ουσίες που παρουσιάζονται στο δείγμα. Κάθε χημική ουσία έχει μοναδική χημική σύνθεση και δομή, οπότε το φασματικό προφίλ της αναδεικνύει τις χαρακτηριστικές απορροφήσεις ή ανακλάσεις φωτός σε διάφορες συχνότητες. Αυτό καθιστά δυνατή την αναγνώριση και τον προσδιορισμό των χημικών ενώσεων που υπάρχουν στο δείγμα.
Συμπερασματικά είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για να μελετήσει τις δυναμικές ιδιότητες των σωματιδίων σε διάλυμα. Αυτή η τεχνική βασίζεται στην παρατήρηση της σκεδάσης του φωτός των σωματιδίων που κινούνται στο διάλυμα. Από τα χαρακτηριστικά της σκέδασης, μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για το μέγεθος, το σχήμα και την κίνηση των σωματιδίων.
Έτσι, το φως του λέιζερ που προσπίπτει διαθλάται και δείχνει ότι τα σωματίδια διαφορετικών μεγεθών έχουν μια μοναδική υπογραφή σκέδασης.
Αυτό το γράφημα δείχνει τις μετρήσεις ελέγχου πριν από την τοποθέτηση του δείγματος DNA στο θάλαμο σκέδασης. Προφανώς, μόνο πολύ λίγα και τυχαία κατανεμημένα φωτόνια μπορούν να ανιχνευθούν.
Όταν το φυσικό δείγμα DNA σε διάλυμα τοποθετείται στο θάλαμο σκέδασης καταγράφεται η χαρακτηριστική κυματομορφή ή υπογραφή φωτονίων.
Αλλά η σημαντική ανακάλυψη έγινε όταν το πραγματικό φυσικό δείγμα DNA απομακρύνθηκε από τον θάλαμο σκέδασης και παρόλα αυτά, για λίγο, καταγράφηκε μια κανονική εικόνα φωτονίων στον άδειο πλέον σκοτεινό θάλαμο.
Έτσι, χωρίς την παρουσία οποιουδήποτε υλικού καταγράφηκε ένα "φάντασμα", και αν ο χώρος στο θάλαμο σκέδασης δεν διαταραχθεί, αυτή η μνήμη που μοιάζει με φάντασμα θα μπορούσε να μετρηθεί για διάστημα έως και ενός μήνα! Σκεφτείτε το!
Η παρουσία του DNA δημιουργεί όχι μόνο το δικό του συνεκτικό φωτεινό πεδίο, αλλά και ένα αποτύπωμα στο φόντο του φαινομενικά κενού χώρου και το κάνει αυτό τόσο ξεκάθαρα ώστε το πληροφοριακό αποτύπωμά του, η κατανομή του, ήταν ακόμη ανακτήσιμη ώρες και ημέρες αργότερα.
Σημείωση: Το "συνεκτικό φωτεινό πεδίο (coherent light field)" αναφέρεται σε ένα πεδίο φωτός όπου τα φωτόνια ταξινομούνται και συντονίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν μια συνεκτική και οργανωμένη κατάσταση. Στο πεδίο αυτό, τα φωτόνια ταξινομούνται σε συγκεκριμένες φάσεις και κατευθύνσεις, και η κυματομορφή τους συντονίζεται.
Η συνεκτικότητα είναι σημαντική για φαινόμενα όπως οι φωτονικοί κρύσταλλοι, τα λέιζερ και άλλες εφαρμογές στις οποίες η οργανωμένη δομή του φωτός είναι σημαντική. Στην περίπτωση του λέιζερ, για παράδειγμα, το φως εκπέμπεται σε συνεκτικό πεδίο, δημιουργώντας μια έντονη, συγκεντρωμένη δέσμη.
Αυτό σημαίνει ότι η δική σας παρουσία στο δωμάτιο θα αφήνει πάντα την υπογραφή της, τη θύμησή της. Και κάπως έτσι μπορεί να συμβαίνει με ένα πολύ αγαπητό ή άλλο σχετικό άτομο να αφήνει το αποτύπωμά του σε ένα σπίτι ή μια κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κβαντική διεμπλοκή και πιθανή τηλεμεταφορά του DNA
Αυτό θα μπορούσε να οριστεί ως μια μορφή "διεμπλοκής (entanglement)" των βιολογικών ατόμων με το πεδίο υποβάθρου, εκδηλώνοντας έτσι ένα μη-τοπικό, δηλαδή στην κυριολεξία "μη-παρόν" φαινόμενο.
ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΜΠΛΕΞΙΜΟ | Quantum Entanglement
·Quantum entanglement between the electron clouds of nucleic acids in DNA (Κβαντική διεμπλοκή (εναγκαλισμός) μεταξύ των ηλεκτρονιακών νεφών των νουκλεϊκών οξέων στο DNA)
Σημείωση: Η διεμπλοκή είναι η περίεργη κβαντική διαδικασία κατά την οποία μια ενιαία κυματοσυνάρτηση περιγράφει δύο ξεχωριστά αντικείμενα. Όταν συμβαίνει αυτό, τα αντικείμενα αυτά μοιράζονται ουσιαστικά την ίδια ύπαρξη, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται μεταξύ τους.
Η φράση "μη-παρόν" φαινόμενο, αναφέρεται στο γεγονός ότι η επίδραση ή η παρουσία ενός ατόμου ή μιας οντότητας μπορεί να αφήσει την "υπογραφή" της ή την "μνήμη" της σε έναν χώρο ή μια κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και όταν η ίδια η οντότητα δεν βρίσκεται πλέον εκεί φυσικά.
Από την άποψη της φυσικής, βέβαια, αυτό απαιτεί την ύπαρξη κάποιου είδους πεδίου κενού, κάτι που κατακρίθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά τώρα έχει καθιερωθεί ως η έννοια των διακυμάνσεων μηδενικού σημείου που περιλαμβάνει η κβαντική θεωρία πεδίου.
Σημείωση: Η διάκριση ανάμεσα στην ύλη και στον κενό χώρο εγκαταλείφθηκε από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε ότι τα στοιχειώδη σωματίδια μπορούν να γεννηθούν αυθόρμητα από το κενό και στη συνέχεια να απορροφηθούν από το κενό. Σύμφωνα με τη θεωρία πεδίου φαινόμενα σαν και αυτό συμβαίνουν κάθε στιγμή.
Σύμφωνα με την κβαντική φυσική, δεν υπάρχει απόλυτο κενό και κάθε σημείο του σύμπαντος πάλλεται από μια αόρατη δραστηριότητα.
Ακόμη και στη θερμοκρασία του απόλυτου μηδενός, το κενό διαθέτει τεράστιες ποσότητες ενέργειας η οποία λόγω της ομοιογένειας δεν είναι άμεσα αντιληπτή, αλλά κάτω από ορισμένες συνθήκες οδηγεί σε παρατηρήσιμα και μετρήσιμα φαινόμενα.
Ένας όγκος κενού χώρου που δεν είναι μεγαλύτερος από το μικρό δακτυλάκι μας περιέχει τόση ενέργεια όση δέκα δισεκατομμύρια σύμπαντα μαζί!
Η ενέργεια του κενού μπορεί να εξηγήσει τη γένεση του σύμπαντος. Το Κενό λοιπόν δεν είναι άδειο, αλλά περιέχει εν δυνάμει κάθε μορφή του κόσμου των σωματιδίων. Φαίνεται, όμως, ότι οι μορφές αυτές με την σειρά τους, είναι μεταβατικές και πρόσκαιρες εκδηλώσεις του αιώνιου και πανταχού παρόντος Κενού.
Η οντολογική ερμηνεία της κβαντικής φυσικής του Bohm υποθέτει την πραγματική ύπαρξη των σωματιδίων και των πεδίων. Tα σωματίδια έχουν μια περίπλοκη εσωτερική δομή και συντροφεύονται πάντα από ένα κβαντικό κυματικό πεδίο. Επηρεάζονται όχι μόνο από τις κλασικές ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις, αλλά και από μια λεπτότερη δύναμη, το κβαντικό δυναμικό, που ορίζεται από το κβαντικό τους πεδίο.
Το κβαντικό δυναμικό μεταφέρει πληροφορίες απ’ όλο το περιβάλλον και παρέχει άμεσες, μη-τοπικές συνδέσεις μεταξύ κβαντικών συστημάτων. Αντιστοιχούν σ’ αυτό που ο Bohm ονομάζει ενυπάρχουσα τάξη, η οποία μπορεί να θεωρηθεί σαν ένας αχανής ωκεανός ενέργειας στον οποίο ο φυσικός ή αναπτυσσόμενος κόσμος είναι ένας απλός κυματισμός.
Ένα καθολικό κβαντικό πεδίο, το Κβαντικό Κενό ή Πεδίο Μηδενικού Σημείου, αποτελεί τη βάση του υλικού κόσμου.
Η ερμηνεία του ανοίγει τον δρόμο για τη λειτουργία βαθύτερων, λεπτότερων και περισσότερο νοητικών επιπέδων της πραγματικότητας Οι καθολικές συσχετίσεις που αποδείχτηκαν από την ηπιότητα της ακτινοβολίας του βάθους ίσως είναι ένα παράδειγμα μη-τοπικότητας. Από την στιγμή που το πρώιμο σύμπαν παρουσίασε κβαντικές συσχετίσεις, όταν διεξάγουμε παρατηρήσεις και βρίσκουμε αυτές τις συσχετίσεις, ανακαλύπτουμε την βαθιά αλληλοσυνδετικότητα του σύμπαντος που υποδηλώνει η κβαντική θεωρία.
Μία «μη-τοπικότητα» είναι μία μη-τοπικότητα, είτε επικεντρώνεται στις σχετικά μικρές διαστάσεις του εργαστηρίου ή σε δισεκατομμύρια έτη φωτός. Όταν κατανοούμε την μία, κατανοούμε και την άλλη. Εντούτοις, δεν μπορούμε να εξισώσουμε την κατανόηση με την περιγραφή μίας μη-τοπικότητας σε χώρο και χρόνο, αφού μία μη-τοπικότητα υπερβαίνει τα όρια χώρου και χρόνου. Κατά συνέπεια, υποδηλώνει μία μεμονωμένη ολότητα που παύει να συνιστά όλον εάν υποβληθεί σε χωροχρονική περιγραφή.
Όλες οι τελευταίες ανακαλύψεις τείνουν να μας παρουσιάσουν το σύμπαν, όχι σαν το αποτέλεσμα μιας "τυχαίας" έκρηξης, αλλά μίας δομής που υπακούει σε συγκεκριμένους νόμους και συμμετρίες, δημιουργημένα από μία ανώτερη Διάνοια.
Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία πεδίου κάθε σωματίδιο είναι μια διέγερση, ένα κύμα ενός θεμελιώδους υποκείμενου πεδίου, όπως π.χ. το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο στο κενό και μόνο την ενέργεια του ίδιου του κύματος μπορούμε να ανιχνεύσουμε. Υπάρχουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες τα «θεμελιώδη» σωματίδια δεν είναι σημεία αλλά επεκταμένα αντικείμενα «υπερχορδές» ή δίνες περιστρεφόμενης ενέργειας.
Η σύγχρονη φυσική γνωρίζει ήδη ότι η ύλη όπως την αντιλαμβανόμαστε είναι κυρίως «κενό» κι ενώ αυτό το «κενό» θεωρείται συμβατικά ότι περιέχει υποατομικά σωματίδια και πεδία, ο βαθμωτός ηλεκτρομαγνητισμός και άλλες θεωρίες που αντιλαμβάνονται μία εικονική κατάσταση, θεωρούν ότι αυτά τα σωματίδια και τα πεδία οφείλονται στην πραγματικότητα σε δραστηριότητες στην εικονική ή βαθμωτή υποδομή.
Σε ολόκληρη αυτή τη διαδικασία της εμφάνισης των σωματιδίων στο σύμπαν, θα πρέπει εδώ να αναγνωρίσουμε την παρουσία ενός παράγοντα που δεν είναι ύλη ούτε ενέργεια. Αυτός ο παράγοντας αναγνωρίζεται πλέον, όχι μόνο στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, αλλά και στις φυσικές και βιολογικές.
Ο παράγοντας αυτός είναι η πληροφορία! Η πληροφορία αυτή διαμορφώνει τις παραμέτρους του σύμπαντος κατά τη γένεσή του. Επομένως διέπει την εξέλιξη των βασικών στοιχείων του σε πολύπλοκα συστήματα.
Δεν αναφερόμαστε στον τύπο της πληροφορίας όπως αυτή θεωρούμε ότι διαδίδεται μεταξύ των ανθρώπων.
Η «διαμορφωτική πληροφορία» υπάρχει στον κόσμο ανεξάρτητα από τη θέληση των ανθρώπων και τις πράξεις τους. Η διαμορφωτική πληροφορία του κόσμου συνδέεται με τους νόμους αλληλοσυσχετισμού και αλληλεπίδρασης των στοιχείων του, που παράγονται από το Ενοποιημένο Κενό.
Αναφέρεται στη συνεκτικότηττα του Σύμπαντος, μέσω και δια της οποίας διαμορφώνεται ο αποδέκτης της. Μπορεί να είναι το κβάντο, ένας γαλαξίας ή ένα ανθρώπινο όν. Αυτή η Διαπληροφορία σχετίζει τα πάντα μεταξύ τους. Αποτελεί τον φορέα όλων των γνωστών πληροφοριών, με το συνηθισμένο ορισμό του όρου «πληροφορία».
Η συνεκτικότητα ή η τάξη του DNA και, όπως πιστεύει ο Γκαριάεφ, η πληροφορία που είναι κωδικοποιημένη στις "καταστάσεις σπιν)" των διατεταγμένων σωματιδίων αλληλεπιδρούν με τις διακυμάνσεις μηδενικού σημείου και προκαλούν σωματιδιακά πεδία από το φυσικό κενό.
Σημείωση: Η φράση "διατεταγμένων σωματιδίων" αναφέρεται σε σωματίδια που έχουν τακτοποιηθεί ή οργανωθεί με κάποιον τρόπο. Στα πλαίσια της περιγραφής του Γκαριάεφ, αναφέρεται σε σωματίδια, όπως τα ατομικά ή μοριακά επίπεδα του DNA, που έχουν τακτοποιηθεί με κάποιον τρόπο για να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη δομή ή σειρά.
Σημείωση: Στην κβαντική φυσική, οι "καταστάσεις σπιν (περιστροφής) [spin states]” αναφέρονται στις διαφορετικές καταστάσεις που μπορεί να έχει το πεδίο σπιν ενός κβαντικού σωματιδίου, όπως ένα ηλεκτρόνιο ή ένα πρωτόνιο. Ο όρος "σπιν" δεν αντιστοιχεί σε πραγματική περιστροφή του σωματιδίου, αλλά περιγράφει μια κβαντική ιδιότητα που σχετίζεται με το μαγνητικό χαρακτήρα του.
Οι καταστάσεις σπιν εκφράζουν τις διάφορες τιμές της στροφορμής του σωματιδίου και περιγράφονται από κβαντικούς αριθμούς που ονομάζονται "αριθμός κβαντικού σπιν (spin quantum number)". Το σημαντικό είναι ότι το σπιν (spin) ενός κβαντικού σωματιδίου είναι κβαντομηχανική ιδιότητα που υπακούει στους κανόνες της κβαντικής φυσικής και μπορεί να μεταβάλλεται μόνο κατά διακριτά ποσά.
Στην κβαντική φυσική, το σπιν των σωματιδίων σχετίζεται με το μαγνητικό χαρακτήρα τους μέσω της μαγνητικής στροφορμής. Το σπιν είναι μια κβαντική ιδιότητα που παρομοιάζεται με τη στροφορμή, αλλά δεν έχει αναλογία στον κλασικό κόσμο. Σε γενικές γραμμές, το σπιν επηρεάζει τον μαγνητισμό ενός σωματιδίου.
Ο μαγνητικός χαρακτήρας προκύπτει μέσω του “μαγνητικού κβαντικού αριθμού (magnetic quantum number)” (m_s), ο οποίος εκφράζει την ποσότητα και την κατεύθυνση του σπιν όσον αφορά ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο".
Συνοψίζοντας, το σπιν των σωματιδίων σχετίζεται με το μαγνητικό του χαρακτήρα, και αυτή η σχέση είναι ουσιώδης για την κατανόηση της συμπεριφοράς των σωματιδίων σε μαγνητικά πεδία.
Αυτό δείχνει επίσης ότι το μόριο DNA μεταδίδεται ως μία ενιαία κυματομορφή που δημιουργεί κβαντικά μοτίβα παρεμβολής σπιν με το κενό. Ένα συμπέρασμα είναι ότι τελικά το DNA θα μπορούσε να μεταφερθεί ή να διακομισθεί - ας πούμε, να τηλεμεταφερθεί - άυλα και μη τοπικά ως διαμόρφωση φωτός ή λέιζερ.
Επεξήγηση – Συμπερασματικά, σύμφωνα με αυτή την θεωρία του Γκαριάεφ:
1. Συνεκτικότητα του DNA: Υποστηρίζεται ότι το DNA έχει μια κατάσταση συνοχής ή τάξης, που πιθανώς σχετίζεται με την δομή του και τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένο.
2. Κωδικοποίηση Πληροφοριών στις Καταστάσεις Σπιν: Υποστηρίζεται ότι η πληροφορία που φέρει το DNA κωδικοποιείται στις καταστάσεις σπιν των σωματιδίων που το απαρτίζουν.
3. Αλληλεπίδραση με το Μηδενικό Σημείο: Υποστηρίζεται ότι αυτές οι καταστάσεις σπιν αλληλεπιδρούν με τις διακυμάνσεις του μηδενικού σημείου, που είναι τυχαίες κβαντικές διακυμάνσεις ενέργειας στο κενό του διαστήματος.
4. Δημιουργία Σωματιδιακών Πεδίων από το Φυσικό Κενό: Υποστηρίζεται ότι αυτή η αλληλεπίδραση με το μηδενικό σημείο προκαλεί τη δημιουργία σωματιδιακών πεδίων από το φυσικό κενό, που είναι μια έννοια που συνδέεται με την ενέργεια του κενού στην κβαντική θεωρία.
5. Κβαντικά Μοτίβα Παρεμβολής με το Κενό: Υποστηρίζεται ότι το DNA μεταδίδεται ως μια κυματομορφή, προκαλώντας κβαντικά μοτίβα παρεμβολής σπιν με το κενό. Σύμφωνα με την κβαντική φυσική, όλα τα σωματίδια και όλες οι κυματομορφές μπορούν να περιγραφούν μέσω μιας κυματοσυνάρτησης, η οποία περιγράφει την πιθανότητα εύρεσης ενός σωματιδίου σε μια συγκεκριμένη θέση. Κατά τη διάρκεια κβαντικών διεργασιών, αυτές οι κυματοσυναρτήσεις μπορεί να αλληλεπιδρούν και να δημιουργούν μοτίβα παρεμβολής.
Η έννοια αυτή εφαρμόζεται εδώ στο DNA, υποστηρίζοντας ότι το DNA, ως κυματομορφή, αλληλεπιδρά με το κβαντικό κενό και δημιουργεί μοτίβα παρεμβολής. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι το DNA δεν είναι απλά μια σειρά από μόρια, αλλά εμφανίζει και κβαντικές ιδιότητες σε αυτό το επίπεδο, επηρεάζοντας και αλληλεπιδρώντας με το κβαντικό περιβάλλον του.
6. Τηλεμεταφορά του DNA: Προτείνεται η ιδέα ότι, σε κάποιο θεωρητικό επίπεδο, το DNA θα μπορούσε να μεταφερθεί ή να τηλεμεταφερθεί, δηλαδή να μεταδοθεί ή να αλληλεπιδράσει άυλα και μη τοπικά ως διαμόρφωση φωτός ή λέιζερ.
Το ότι, κατ' αρχήν, μια κβαντική τηλεμεταφορά βιολογικών μορίων είναι εφικτή είχε αποδειχθεί ήδη το 2003 από την ομάδα ερευνητών από το περιβάλλον του Άντον Ζέλινγκερ (Anton Zeilinger), διάσημου για τα πειράματα κβαντικής τηλεμεταφοράς στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Δημιούργησαν μοτίβα παρεμβολής βαρέων μορίων φουλερενίου C60F48 και το 2011 ακόμη μεγαλύτερων μορίων που αποτελούνται από έως και 430 άτομα, τα οποία απέδειξαν ότι ακόμη και τα κλασικά αντικείμενα - μόρια - έχουν ένα είδος κυματικής φύσης.
Σημείωση: Τα μόρια φουλερενίου C60F48, περιλαμβάνει, 60 άτομα άνθρακα, και άτομα υδρογόνου (H) και φθορίου (F). Η προσθήκη αυτών των ατόμων μεταβάλλει τις ιδιότητες του μορίου, και μπορεί να επηρεάσει τη χρήση του σε διάφορους τομείς. Έχουν διάφορες πιθανές εφαρμογές στην επιστήμη και την τεχνολογία. Ορισμένες από αυτές περιλαμβάνουν:
Υλικά και Νανοτεχνολογία: Τα φουλερἐνια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία νέων υλικών με εξαιρετικές ιδιότητες, όπως η εξαιρετική αγωγιμότητα και η ανθεκτικότητα.
Φαρμακευτική Έρευνα: Έχουν διεξαχθεί έρευνες για την πιθανή χρήση των φουλερενίων στον τομέα της ιατρικής, όπως στην παράδοση φαρμάκων ή στην αντικατάσταση αντιβιοτικών.
Ηλεκτρονικά Υλικά: Ενδεχομένως να εφαρμοστούν στην κατασκευή ηλεκτρονικών υλικών, όπως τρανζίστορ και αισθητήρες.
Κβαντική συνεκτικότητα, συμπύκνωμα Φρέλιχ (Fröhlich ) (BEC), Μάε-Γουάν Χο (Mae-Wan Ho)
Προτού εξετάσουμε τα πειράματα και τα εκπληκτικά αποτελέσματα που υποδηλώνουν έντονα μια κυματική φύση των βιολογικών μορίων, όπως ειδικότερα του DNA, ας προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε περισσότερο το επιστημονικό πλαίσιο που θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε και να περιγράψουμε τι συμβαίνει.
Ενώ η τρέχουσα γενετική θεωρία επικεντρώνεται στα 24.000 ενεργά γονίδια που κωδικοποιούν με όρους χημείας, το ΝΕΟ μοντέλο θεωρεί το DNA ως μια σταθερή κυματομορφή πληροφορίας που δεν δρα πρωτίστως μέσω της μοριακής χημείας και σύνθεσης αλλά δρα μέσω των ταλαντώσεων και των συνεκτικών ακουστικών και ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που δημιουργούν τα άτομα και τα μόρια.
Liquid Crystal Formation in Supercoiled DNA Solutions (Σχηματισμός Υγρών Κρυστάλλων σε Διαλύματα Υπερσπειρωμένου (Υπερελικωμένου) DNA)
Υπάρχει ένα πολύπλοκο μοτίβο παρεμβολής σε κυτταρικό και υποκυτταρικό επίπεδο, που παράγεται αφενός από τις μηχανικές ή ελαστικές δονήσεις των ατόμων και των μορίων στο περιβάλλον της υγροκρυσταλλικής υδρογέλης, το οποίο θα προκαλούσε κυματομορφές τύπου Φρέλιχ (Fröhlich) ή φωνόνια μέσα στους μικροσκοπικούς σωλήνες και τις κοιλότητες των κυτταρικών οργανιδίων, όπως οι μικροσωληνίσκοι, τα μιτοχόνδρια, τα ηλεκτρικά δίπολα των λιπιδικών μεμβρανών, ή στη γεωμετρία του ίδιου του μακρομορίου του DNA.
Confirmation of Quantum Resonance in Brain Microtubules (Επιβεβαίωση Κβαντικού Συντονισμού στους Μικροσωληνίσκους στον Εγκέφαλο)
Discovery of quantum vibrations in 'microtubules' inside brain neurons supports controversial theory of consciousness (Η ανακάλυψη κβαντικών δονήσεων σε «μικροσωληνίσκους» μέσα στους εγκεφαλικούς νευρώνες υποστηρίζει την αμφιλεγόμενη θεωρία της συνείδησης)
Σημείωση: Οι "κυματομορφές τύπου Fröhlich (Φρέλιχ)" ή "φωνόνια" αναφέρονται σε φαινόμενα που εμφανίζονται σε συστήματα σωματιδίων ή κρυστάλλων, συνδεδεμένα με ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις.
Ας εξηγήσουμε κάθε έννοια ξεχωριστά:
Κυματομορφές τύπου Fröhlich (Φρέλιχ):
Αυτές οι κυματομορφές συνδέονται με τη θεωρία του Γκούσταβ Φρέλιχ, ενός φυσικού, που ασχολήθηκε με τη μελέτη των βιοφυσικών φαινομένων σε σχέση με τις ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις. Ο Φρέλιχ πρότεινε ότι η ζωντανή ύλη μπορεί να επικοινωνεί με ηλεκτρομαγνητικούς τρόπους μέσω συγκεκριμένων κυματικών δομών.
Φωνόνια:
Τα φωνόνια είναι κβαντικές μοριακές ή κρυσταλλικές δονητικές καταστάσεις που μεταφέρουν ενέργεια και ορίζονται από τις κοινές κινήσεις των ατόμων ή μορίων ενός υλικού. Είναι ουσιώδη για τη μεταφορά θερμότητας και ηλεκτρoνίων σε διάφορα υλικά.
Συνολικά, οι κυματομορφές τύπου Fröhlich (Φρέλιχ) και τα φωνόνια είναι έννοιες που σχετίζονται με τη αλληλεπίδραση μεταξύ ηλεκτρομαγνητικών δονήσεων και της ύλης, με επιπτώσεις σε βιολογικά συστήματα και υλικά.
Το "ηλεκτρικό δίπολο των λιπιδικών μεμβρανών"
Το "ηλεκτρικό δίπολο των λιπιδικών μεμβρανών" αναφέρεται στην ιδιότητα των λιπιδικών μεμβρανών να έχουν δομή που παρουσιάζουν διαφορετικά ηλεκτρικά φορτία σε δύο άκρα, δημιουργώντας ένα δίπολο.
Οι λιπιδικές μεμβράνες αποτελούνται κυρίως από φωσφολιπίδια, τα οποία έχουν μία υδρόφιλη κεφαλή και δύο υδροφοβικές ουρές. Η ηλεκτρική διαφορά μεταξύ των φορτίων στα υδράφιλα και υδροφοβικά τμήματα δημιουργεί ένα δίπολο.
Αυτό το ηλεκτρικό δίπολο είναι σημαντικό για τη λειτουργία των κυτταρικών μεμβρανών, καθώς επηρεάζει τη διάβρωση της μεμβράνης, την αλληλεπίδραση με φορτισμένα μόρια και άλλες διαδικασίες όπως η μεταφορά ιόντων και η συνένωση κυττάρων.
Αυτά τα δονητικά πεδία παρεμβολής μπορούν να επικαλύπτονται και να παράγουν μοτίβα στάσιμων κυμάτων από μικρο-ήχους ή ακουστικά κύματα στο εσωτερικό του κυττάρου.
Σημείωση: Τα σολιτόνια (soliton) είναι ειδικοί τύποι κυμάτων που διατηρούν το σχήμα και την ταχύτητά τους καθ' όλη τη διάρκεια της μεταφοράς τους μέσα από ένα μέσο. Είναι αρκετά ενδιαφέροντα, καθώς διατηρούν την ακεραιότητά τους κατά τη διάδοση, χωρίς να διασπώνται ή να αλλοιώνονται. Ένας τρόπος να φανταστεί κανείς τα σολιτόνια είναι να σκεφτεί ένα κύμα που κινείται προς τα εμπρός, αλλά χωρίς να αλλοιώνεται κατά τη διάρκεια της κίνησής του. Αυτή η ιδιότητα τους τους παρέχει σταθερότητα και τους επιτρέπει να διατηρούν την ενέργειά τους με αξιοπιστία.
Για να καταλάβουμε αυτό το φαινόμενο, ας αναλύσουμε τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των σολιτόνιων:
Σταθερή μορφή:
Τα σολιτόνια διατηρούν το σχήμα τους κατά τη διάδοση. Δηλαδή, δεν υφίστανται παραμορφώσεις ή αλλαγές στο σχήμα τους.
Σταθερή Ταχύτητα:
Τα σολιτόνια διατηρούν σταθερή ταχύτητα καθ' όλη τη διάρκεια της μεταφοράς τους. Δεν επιταχύνονται ή επιβραδύνονται.
Ενεργειακή Συμπεριφορά:
Τα σολιτόνια μπορούν να μεταφέρουν ενέργεια μέσα από το μέσο χωρίς απώλειες. Αυτή η ιδιότητα τους τους επιτρέπει να διατηρούν την κίνησή τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Εμφάνιση σε Διάφορα Φυσικά Συστήματα:
Τα σολιτόνια μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα φυσικά συστήματα, όπως κυματικές οπές, οπτικές ίνες, πολλαπλών εκτάσεων νερού, πρωτεΐνες, και ακόμη και στο DNA.
Συμπερασματικά με τη φράση: “αυτά τα δονητικά πεδία παρεμβολής μπορούν να επικαλύπτονται και να παράγουν μοτίβα στάσιμων κυμάτων από μικρο-ήχους ή ακουστικά κύματα στο εσωτερικό του κυττάρου", με την έννοια ότι τα σολιτόνια μπορεί να αποτελούν τον μηχανισμό με τον οποίο αυτά τα δονητικά πεδία επικαλύπτονται και δημιουργούν μοτίβα κυμάτων μέσα στο κύτταρο.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτά τα σολιτόνια παράγονται από τις μηχανικές ή ελαστικές δονήσεις στο περιβάλλον της υγροκρυσταλλικής υδρογέλης μέσα στο κύτταρο. Αυτά τα σολιτόνια μπορεί να λειτουργούν ως φορείς ενέργειας και να μεταφέρουν αυτήν την ενέργεια μέσα από το κύτταρο, παράγοντας ταυτόχρονα μοτίβα στάσιμων κυμάτων ή ακουστικά κύματα.
Συνεπώς, ta σολιτόνια ενδέχεται να συμβάλλουν στη δημιουργία και στη διατήρηση μοτίβων κυμάτων στο εσωτερικό του κυττάρου, επηρεάζοντας άμεσα τον τρόπο με τον οποίο οι δονήσεις και οι κύματα διαδίδονται στο κυτταρικό και υποκυτταρικό περιβάλλον.
Τα μοτίβα κυμάτων τύπου Φρέλιχ (Fröhlich) ή τα Συμπυκνώματα Φρέλιχ (Fröhlich Condensates) είναι σχεδόν σαν τα Συμπυκνώματα Μπόζε-Αϊνστάιν (Bose-Einstein-Condensates), αλλά σε υψηλές θερμοκρασίες.
Σημείωση: Τα συμπυκνώματα Φρέλιχ (Fröhlich) είναι μια έννοια που σχετίζεται με τη θεωρία των κβαντικών συστημάτων. Ο Φριτς Χέρμπερτ Φρέλιχ (Fritz Herbert Fröhlich), φυσικός, πρότεινε αυτό το μοντέλο τη δεκαετία του 1960.
Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια των συμπυκνωμάτων Φρέλιχ σχετίζεται με την ιδέα μιας κβαντικής κατάστασης όπου οι κβαντικές διαταραχές, που προκαλούνται από την αλληλεπίδραση φορτισμένων σωματιδίων, οδηγούν σε μια κοινή κατάσταση. Συγκεκριμένα, η ιδέα είναι ότι τα φορτισμένα σωματίδια, όπως τα ιόντα, μπορούν να συγκεντρωθούν σε μια κοινή κβαντική κατάσταση, δημιουργώντας ένα είδος συνεκτικής κατάστασης.
Το μοντέλο αυτό προτάθηκε για να εξηγήσει φαινόμενα σε βιολογικά συστήματα και πιο συγκεκριμένα πώς η κβαντική φύση των σωματιδίων μπορεί να επηρεάσει τις βιολογικές διεργασίες.
Σημείωση: Το συμπύκνωμα Μπόζε-Αϊνστάιν (Bose-Einstein Condensate, BEC) είναι η κατάσταση της ύλης, που δημιουργείται όταν μποζόνια περιοριστούν από ένα εξωτερικό δυναμικό και ψυχθούν σε θερμοκρασίες πολύ κοντά στο απόλυτο μηδέν. Σε τέτοιες συνθήκες υψηλής ψύξης, ένα σημαντικό ποσοστό των ατόμων (μποζονίων) βρίσκονται στη θεμελιώδη κατάσταση του εξωτερικού δυναμικού, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται κβαντικά φαινόμενα στο μακροσκοπικό αυτό επίπεδο.
Ένα συμπύκνωμα Μπόζε-Αϊνστάιν περιλαμβάνει την επικάλυψη των μηκών κύματος ντε Μπρολί (de Broglie) των σωματιδίων ή των κυμάτων της ύλης τους σε τέτοιο βαθμό ώστε ολόκληρο το σύστημα να μπορεί να περιγραφεί από μια ενιαία κυματοσυνάρτηση.
Σημείωση: Η ιδέα ότι η ύλη συμπεριφέρεται σαν κύμα προτάθηκε από τον Γάλλο φυσικό Λούις ντε Μπρολί το 1924, και έτσι τα κύματα της ύλης είναι επίσης γνωστά ως κύματα ντε Μπρολί.
Κάθε κινούμενο σωματίδιο με μάζα έχει σχετιζόμενα κύματα ντε Μπρολί. Το μήκος κύματος ντε Μπρολί είναι μια παράμετρος που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο το σωματίδιο "συμπεριφέρεται" ως κύμα.
Στην περίπτωση ενός συμπυκνώματος Μπόζε-Αϊνστάιν, οι συνθήκες είναι τέτοιες ώστε τα σωματίδια να καταλαμβάνουν την ίδια κβαντική κατάσταση, έχοντας παρόμοια μήκη κύματος ντε Μπρολί. Κατά συνέπεια, τα μήκη κύματος De Broglie επικαλύπτονται και ολόκληρο το σύστημα συμπεριφέρεται ως ένα ενιαίο κύμα, το οποίο περιγράφεται από μια κυματοσυνάρτηση.
Ο Γερμανός φυσικός Χέρμπερτ Φρέλιχ (Herbert Fröhlich) προέβλεψε το 1968 ότι οι βιολογικές πρωτεΐνες και μεμβράνες θα μπορούσαν να εισέλθουν σε μια τέτοια κατάσταση όταν διεγείρονται μέσω μεταβολικής άντλησης, δηλαδή πρόσληψης ενέργειας, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα συνεκτικές συχνότητες διέγερσης που θα δρούσαν σαν μακροσκοπικές κβαντικές καταστάσεις.
Evidence for Bose condensation-like excitation of coherent modes in biological systems (Αποδείξεις για τη δημιουργία συνεκτικών τρόπων διέγερσης σε βιολογικά συστήματα που μοιάζουν με συμπυκνώματα Μπόζε (Bose))
Experiment shows Einstein’s quantum ‘spooky action’ approaches the human scale (Πείραμα δείχνει ότι η κβαντική διεμπλοκή αντικειμένων μεγάλων διαστάσεων που προσεγγίζει την ανθρώπινη κλίμακα)
Διαβάζουμε από ένα άρθρο του Μάε-Γουάν Χο (Mae-Wan Ho):
Bioenergetics and the Coherence of Organisms (Βιοενεργετική και η συνεκτικότητα των οργανισμών) - Mae-Wan Ho
Quantum Coherence and Conscious Experience (Κβαντική Συνεκτικότητα και Συνειδητή Εμπειρία) - Mae-Wan Ho
"Τα διεγερμένα μόρια και οι μεμβράνες θα δονούνται σε διάφορες χαρακτηριστικές συχνότητες. Αυτό τελικά εξελίσσεται σε συλλογικές µορφές ή συνεκτικές διεγέρσεις τόσο ηλεκτρομηχανικών ταλαντώσεων, φωνονίων ή ηχητικών κυμάτων σε στερεό μέσο, όσο και ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, φωτονίων. Προκύπτει η πιθανότητα οι οργανισμοί να χρησιμοποιούν πράγματι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες για την επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων ή μεταξύ διαφορετικών οργανισμών".
Σχηματική απεικόνιση της προτεινόμενης κβαντικής συνεκτικότητας σε μικροσωληνίσκους σε τρεις δενδρίτες που συνδέονται μεταξύ τους με σήραγγες μέσω διασυνδέσεων χάσματος (gap junctions - Είναι δομές στις βιολογικές κύτταρο, που επιτρέπουν τη μεταφορά ηλεκτρικών σημάτων και άλλων μορίων ανάμεσα στα κύτταρα.). Μέσα σε κάθε νευρωνικό δενδρίτη, οι προσκολλήσεις πρωτεϊνών που σχετίζονται με τους μικροσωληνίσκους (MAP) παραβιάζουν την απομόνωση και εμποδίζουν την κβαντική συνοχή- οι θέσεις προσκολλήσεων MAP λειτουργούν έτσι ως "κόμβοι" που συντονίζουν και ενορχηστρώνουν τις κβαντικές ταλαντώσεις και θέτουν δυνατότητες και πιθανότητες για αποτελέσματα κατάρρευσης (ενορχηστρωμένη αντικειμενική απομείωση: Orch OR). Οι διασυνδέσεις κενού μπορούν να επιτρέψουν την κβαντική σήραγγα μεταξύ των δενδριτών σε μακροσκοπικές κβαντικές καταστάσεις.
Συνεκτικότητα και πιθανή υπεραγωγιμότητα στους μικροσωληνίσκους
Αυτές οι ταλαντώσεις Φρέλιχ μέσα στους μικροσωληνίσκους καθώς και σε πιθανώς άλλες δομές και μόρια βιολογικής σημασίας αποτελούν επίσης μέρος της θεωρίας του Στιούαρτ Χάμεροφ (Stuart Hameroff) για τη βάση της συνείδησης.
Quantum computation in brain microtubules? The Penrose—Hameroff ‘Orch OR’ model of consciousness (Κβαντικός υπολογισμός στους μικροσωληνίσκους του εγκεφάλου; Το μοντέλο "Orch OR" των Penrose-Hameroff για τη συνείδηση)
Και υποστηρίχθηκε πρόσφατα από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Νιου Τζέρσεϊ και το Πανεπιστήμιο Γιεσίβα (Yeshiva) στο Ισραήλ, δείχνοντας ότι οι μικροσωληνίσκοι φαίνεται να έχουν συγκεκριμένες συχνότητες αποθηκευμένες στις άκρες τους.
Do cells have exotic vibrational properties? (Έχουν τα κύτταρα ασυνήθιστες δονητικές ιδιότητες;)
Οι ερευνητές εξέτασαν τις τοπολογικές φωνονικές ακμές των μικροσωληνίσκων, οι οποίες είναι κβάντα ηχητικής ενέργειας ή δόνησης στην άκρη της επιφάνειας ενός υλικού. Αυτό παίζει κάποιο ρόλο στην υπεραγωγιμότητα και σχετίζεται με μια ειδική κατηγορία υποατομικών σωματιδίων, τα λεγόμενα φερμιόνια Μαγιοράνα (Majorana).
Dynamical Majorana edge modes in a broad class of topological mechanical systems (Δυναμικά καταστάσεις των άκρων Μαγιοράνα σε μια ευρεία κατηγορία τοπολογικών μηχανικών συστημάτων)
Σημείωση: Τα φερμιόνια Μαγιοράνα (Majorana) είναι ειδικοί τύποι φερμιονίων, υποθετικά υποατομικά σωματίδια που χαρακτηρίζονται από ορισμένες εξαιρετικές ιδιότητες. Προβλεπόμενα από τη θεωρία των κβαντικών πεδίων, τα σωματίδια αυτά έχουν πολλές ενδιαφέρουσες εφαρμογές στη σωματιδιακή φυσική και την κβαντική πληροφορία. Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των φερμιονίων Μαγιοράνα είναι ότι είναι εγγενώς πανομοιότυπα με το αντισωματίδιό τους. Αυτό σημαίνει ότι όταν ένα φερμιόνιο Μαγιοράνα αλληλεπιδρά με τον εαυτό του, μπορεί να παράγει ένα σταθερό, ανεξίτηλο σωματίδιο. Αυτό σημαίνει ότι, όταν ένα φερμιόνιο Μαγιοράνα αλληλεπιδρά με άλλα σωματίδια ή περιβάλλον, διατηρεί τη σταθερή του φύση και δεν μετατρέπεται σε άλλο είδος σωματιδίου ή δεν αλλοιώνεται.
Τα φερμιόνια Μαγιοράνα, παρεμπιπτόντως, αποτελούν μέρος της θεωρίας για την εξήγηση της Σκοτεινής Ύλης και μπορεί να σχετίζονται με τα νετρίνα. Δεν είναι ακόμη σαφές αν τα νετρίνα είναι στην πραγματικότητα σωματίδια Μαγιοράνα, αλλά μας δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει μια συνιστώσα υπεραγωγιμότητας που εμπλέκεται κατά μήκος των άκρων του κυτταροσκελετού.
Atomic water channel controlling remarkable properties of a single brain microtubule: Correlating single protein to its supramolecular assembly (Ατομικό κανάλι νερού που ελέγχει αξιοσημείωτες ιδιότητες ενός μόνο μικροσωληνίσκου του εγκεφάλου: συσχέτιση μεμονωμένης πρωτεΐνης με την υπερμοριακή δομή της)
Triplet resonance bands of microtubule (Τριπλές ζώνες συντονισμού του μικροσωληνίσκου)
Εδώ μπορείτε να δείτε 3 διαφορετικές ζώνες συχνοτήτων που βρίσκονται κατά μήκος των άκρων των μικροσωληνίσκων. Αυτό είναι ένα βίντεο από τον Ανιρμπάν Μπαντιοπαντιάι (Anirban Bandyopadhyay), ανώτερο ερευνητή στο Εθνικό Ινστιτούτο Επιστήμης Υλικών στην Ιαπωνία, που δείχνει συχνότητες στην περιοχή των kHz, MHz και GHz.
Τέταρτη φάση του νερού, τζελ υγρών κρυστάλλων
Σε αυτές τις άκρες μπορεί κανείς να βρει την Τέταρτη Φάση του νερού ή τη "ζώνη αποκλεισμού" της έρευνας του Γκέραλντ Πόλακ (Gerald Pollack), η οποία δείχνει ότι το κυτταρόπλασμα αποτελείται από έναν ιδιαίτερο τύπο ενδοκυτταρικού νερού - δομημένο νερό - έναν τύπο νερού υγρών κρυστάλλων στο κύτταρο που διευκολύνει τη μεταφορά ενέργειας και πληροφοριών.
What is the Fourth Phase of Water? with Dr Gerald Pollack (Ποια είναι η τέταρτη φάση του νερού; με τον Dr Gerald Pollack) [Βίντεο]
The Fourth Phase Of Water Beyond Solid, Liquid, And Vapor (Η τέταρτη φάση του νερού πέρα από το στερεό, το υγρό και τον ατμό) [Βοοκ]
Το ότι δημιουργείται ένα στρώμα διατεταγμένου νερού γύρω από τους μικροσωληνίσκους αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Λ. Α. Άμος (Linda .A. Amos) το 1979. Ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο δημιουργείται επίσης γύρω από τα μιτοχόνδρια τα οποία είναι ευθυγραμμισμένα γύρω από τους μικροσωληνίσκους.
Amos, L.A. Structure of microtubules. In Microtubules; Roberts, K., Hyams, J.S., Eds.; Elsevier: Amsterdam, The Netherlands; Academic Press: New York, NY, USA; London, UK; Toronto, ON, Canada; Sydney, Australia; San Francisco, CA, USA, 1979; pp. 1–64. [Google Scholar]
Microtubule Structure and Its Stabilization, Amos, L.A. ( Η δομή των μικροσωληνίσκων και η σταθεροποίησή τους)
Έτσι τα ακουστικά συμπυκνώματα Φρέλιχ προκαλούν δονήσεις και δομούν το υδάτινο περιβάλλον στο εσωτερικό του κυττάρου. Το διατεταγμένο νερό στην περιοχή του ηλεκτρικού πεδίου κατά μήκος της μεμβράνης σχηματίζει μια δομή που μοιάζει με γέλη (gel) που επιτρέπει την υψηλή διέγερση των ενδοκυτταρικών δονήσεων.
Αυτή η περιοχή της γέλης εμφανίζει επίσης υψηλότερες τιμές pH και αποτελείται από πολλά στρώματα μορίων νερού, έτσι ώστε να μπορεί να αποκτήσει μακροσκοπικές διαστάσεις.
Μια μείωση ή απώλεια του δυναμικού της μεμβράνης κατά μήκος των άκρων αλλάζει τη διάταξη του νερού γύρω από τους μικροσωληνίσκους και τα μιτοχόνδρια και αποτελεί ένδειξη για μείωση της άντλησης ενέργειας.
Τώρα είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Ότο Βάρμπουργκ (Otto Warburg) επισήμανε ότι τα δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια θα μεταβούν στην παραγωγή ενέργειας από ζύμωση αντί για οξείδωση ή μεταφορά πρωτονίων στο εσωτερικό των μιτοχονδρίων.
Σημείωση: Τα "δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια" αναφέρονται σε μιτοχόνδρια που δεν λειτουργούν σωστά ή δεν λαμβάνουν μέρος στις φυσιολογικές διαδικασίες της κυτταρικής αναπνοής. Η κυτταρική αναπνοή είναι η διαδικασία με την οποία τα κύτταρα παράγουν ενέργεια μέσω της οξείδωσης των θρεπτικών ουσιών. Τα μιτοχόνδρια είναι κυτταρικά όργανα που συμμετέχουν σημαντικά στην αναπνοή και την παραγωγή ενέργειας. Όταν τα μιτοχόνδρια είναι δυσλειτουργικά, η διαδικασία αναπνοής μπορεί να διαταραχθεί, με αποτέλεσμα η κυτταρική λειτουργία να επηρεαστεί.
Η παραγωγή ΑΤΡ (Adenosine TriPhosphate - Τριφωσφορική Αδενοσίνη) από ζύμωση λαμβάνει χώρα έξω από τα μιτοχόνδρια στο κυτταρόπλασμα όπου το κυτταρικό νερό δεν είναι πλέον δομημένο και το pH είναι όξινο.
Είναι πολύ πιθανό ότι αυτή η αντίστροφη μορφή παραγωγής ΑΤΡ και η οξύτητα του κυτοπλάσματος είναι η αιτία του καρκίνου.
Cancer as a mitochondrial metabolic disease (Ο καρκίνος ως μιτοχονδριακή μεταβολική ασθένεια)
Έλμαρ Φουχς και Γιάκομπ Βοϊσετσλάγκερ - Ηλεκτρισμός νερού, "πλωτή γέφυρα νερού"
Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι έχει αποδειχθεί ότι η ταξινόμηση (των μορίων) της δομής του νερού μπορεί επίσης να επιτευχθεί με ηλεκτρικό πεδίο από εξωτερική πηγή.
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Φυσικής και Θεωρητικής Χημείας στο Γκρατς, Αυστρία, αναφέρουν ότι δημιουργείται μια αιωρούμενη γέφυρα νερού ανάμεσα σε δύο γυάλινα ποτήρια, με την εφαρμογή υψηλής τάσης συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος.
Το νερό μπορεί να εξέλθει από το δοχείο και να κινηθεί στον αέρα προς το άλλο γυάλινο ποτήρι. Το μήκος της αιωρούμενης γέφυρας νερού ήταν έως 3 cm.
Στο εσωτερικό της υδατογέφυρας, οι Έλμαρ Φουχς (Elmar Fuchs) και Γιάκομπ Βόιστσετσλαγκερ (Jakob Woisetschläger) παρατήρησαν ταλαντώσεις υψηλής συχνότητας διαφορετικής ταχύτητας από τα επιφανειακά κύματα. Συνεπώς, η γέφυρα λειτουργεί ως κυματοδηγός.
Μεταϋλικά, νανοσωματίδια υδρογέλης, φωτονικοί κρύσταλλοι
Το κυτταρικό νερό και οι κυτταρικές πρωτεϊνικές δομές και οι μεμβράνες αποκτούν ιδιότητες που μελετώνται πλέον σε τομείς όπως η Μηχανοβιολογία και τα Μετα-υλικά, δηλαδή υλικά με ασυνήθιστες ηλεκτρομαγνητικές ιδιότητες.
Σημείωση: Το "κυτταρικό νερό" αναφέρεται στο νερό που βρίσκεται εντός των κυττάρων, των βασικών μονάδων της ζωικής ή φυτικής οργάνωσης.
Οι "κυτταρικές πρωτεϊνικές δομές" αναφέρονται στις πρωτεΐνες που σχηματίζονται εντός των κυττάρων και εκτελούν διάφορες λειτουργίες, όπως η δομή και η λειτουργία των κυτταρικών οργάνων.
Ο όρος "μεμβράνες" αναφέρεται στις δομές λεπτών μεμβρανών που υπάρχουν στα κύτταρα και διαχωρίζουν διάφορα κυτταρικά συστατικά, όπως η κυτταρική μεμβράνη που περιβάλλει το κύτταρο.
Σημείωση: Η Μηχανοβιολογία (Mechanobiology) είναι ένας τομέας της βιολογίας που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο μηχανικές δυνάμεις και μηχανικές ιδιότητες επηρεάζουν τις δομές και τις λειτουργίες των ζωντανών οργανισμών. Αυτό περιλαμβάνει τη μελέτη των μηχανικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ κυττάρων, του κυτταρικού πλαισίου, των ιστών και των οργάνων. Η Μηχανοβιολογία εξετάζει πώς οι μηχανικές δυνάμεις μπορούν να επηρεάσουν τις διαδικασίες ανάπτυξης, την κυτταρική μετάδοση σημάτων, την πολλαπλασιαστικότητα, και άλλες βιολογικές λειτουργίες.
Η Μηχανοβιολογία εξελίσσεται στην επιστημονική κοινότητα, και η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι σημαντική για την κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τη ζωή. Οι εφαρμογές της μηχανοβιολογίας εκτείνονται από την κατανόηση της βασικής βιολογίας μέχρι την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και θεραπειών.
Σημείωση: Τα "μεταϋλικά (meta-materials)" είναι υλικά που σχεδιάζονται και δημιουργούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν εξαιρετικές ιδιότητες που δεν βρίσκονται φυσικά σε απλά υλικά. Χρησιμοποιούνται συχνά στην οπτική, τις τηλεπικοινωνίες και άλλους τομείς. Ένα παράδειγμα είναι η χρήση μετα-υλικών στην οπτική της επικοινωνίας για τη δημιουργία φωτονικών κυκλωμάτων και συσκευών. Επιπλέον, οι ιδιότητες των μετα-υλικών μπορούν να προσαρμοστούν για εφαρμογές σε υπερυψηλές συχνότητες, όπως η τηλεπικοινωνίες υπερυψηλών συχνοτήτων και η ανάπτυξη κεραιών ραντάρ.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια, για παράδειγμα, απέδειξαν ότι τα νανοσωματίδια υδρογέλης ή τα υλικά γέλης, όπως αυτά που βρίσκονται στα κύτταρα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία φωτονικών κρυστάλλων που μπορούν να συντονιστούν για τηλεπικοινωνίες μέσω του κρυσταλλικού πλέγματος.
Σημαίωση: Οι φωτονικοί κρυστάλλοι αναφέρονται σε μεταύλικά που έχουν ορισμένες περιοδικές δομές σε μικροσκοπικό επίπεδο, οι οποίες διαφέρουν από τα συμβατικά οπτικά υλικά. Οι ιδιότητές τους συνδυάζουν στοιχεία της κβαντικής φυσικής και της κλασικής οπτικής, καθιστώντας τους ενδιαφέροντες για πολλές εφαρμογές.
Εάν είναι δυνατόν να οδηγηθεί το φωτόνιο μέσω του κρυσταλλικού πλέγματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φωτονικός υπολογιστής.
Scientists create 'brain-like' photonic computer microchips (Επιστήμονες δημιουργούν "εγκεφαλικά" φωτονικά μικροτσίπ υπολογιστών)
Το DNA σαν φρακταλική κεραία
Ξέρω ότι αυτές είναι πολλές οι τεχνικές πληροφορίες, αλλά κάντε μια παύση και σκεφτείτε το λιγάκι! Προσπαθήστε να κατανοήσετε και να απεικονίσετε τι συμβαίνει, αυτή τη στιγμή, στα κύτταρά σας.
Υπάρχουν εξαιρετικά οργανωμένες διεργασίες με αρνητική εντροπία (negentropic) σε κάθε ένα από τα κύτταρά μας, αυτή τη στιγμή, που έχουν την ικανότητα να δημιουργούν ζεύξεις επικοινωνίας μεγάλης εμβέλειας διαμέσου των μεμβρανών, μέσω υδατογεφυρών και σταθερών κυματομορφών.
Αυτό δεν είναι το χημικό δυναμικό δράσης της σηματοδότησης των νευρώνων, αλλά μια πολύ ταχύτερη συνεκτική κυματομορφή που αξιοποιεί κβαντομηχανικά χαρακτηριστικά.
Όλα τα κύτταρα βρίσκονται σε συνεκτική επικοινωνία μεταξύ τους με βάση τα μοτίβα δόνησης υγρών κρυστάλλων στην κυτταρική αρχιτεκτονική, και πάνω σε αυτό το δονούμενο πλέγμα ταξιδεύει η βιο-πληροφόρηση σε μορφή ολογραφικής εικόνας.
Θεωρώ ότι είναι κάτι περισσότερο από μια αναλογία ότι δημιουργηθήκαμε "κατ' εικόνα" ενός θεϊκού σχεδίου.
Θυμηθείτε ότι μαζί με το συμπύκνωμα Φρέχλιχ των φωνονίων ή των μικροακουστικών δονήσεων υπάρχει και το συνεκτικό κυτταρικό πεδίο βιοφωτονίων σύμφωνα με τον Φριτς Ποπ, που παράγει μοτίβα παρεμβολής λέιζερ, τα οποία αποτελούν την ίδια τη βάση για την εκδήλωση κβαντικών-ολογραφικών διεργασιών στο εξαιρετικά διατεταγμένο περιβάλλον στο εσωτερικό του κυττάρου.
Είναι σαν να έχετε δύο στρώματα δημιουργικών μοτίβων παρεμβολής, το ένα ακουστικό και το άλλο ηλεκτρομαγνητικό, τα οποία φαίνεται να δημιουργούν πολύπλοκες ολογραφικές εικόνες και κυματικές δομές που μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένας νέος τύπος "συστήματος βίντεο" που κωδικοποιεί το DNA σε διάφορα επίπεδα που παραμένουν αναλλοίωτα σε διάφορες περιοχές.
Το DNA εδώ λειτουργεί τόσο ως κεραία ή δέκτης όσο και ως αποστολέας γενετικών εικόνων με την ίδια την εικόνα να μην αποθηκεύεται ως μοριακό χημικό κείμενο αλλά ως μοτίβο παρεμβολής, ένα κβαντικό ολόγραμμα ακουστικών και ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
The birth of quantum holography - making holograms of single light particles (Η γέννηση της κβαντικής ολογραφίας - κατασκευή ολογραμμάτων από μεμονωμένα σωματίδια φωτός)
DNA is a fractal antenna in electromagnetic fields (Το DNA είναι μια φρακταλική κεραία σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία)
Σημείωση: Φρακταλικές κεραίες - Ένας από τους πρωτοπόρους της ιδέας των φράκταλ είναι ο Benoit Mandelbrot (Μπενουά Μάντελμπροτ) ο οποίος όρισε ως σχήµα φράκταλ “αυτό που αποτελείται από διάφορα τµήµατα τα οποία οµοιάζουν µε το όλο µε κάποιο τρόπο”. Η λέξη φράκταλ προέρχεται από το λατινικό “fractus” που σηµαίνει κλασµατικός. Ο Mandelbrot εισήγαγε τα σχήµατα φράκταλ το 1977 σε µία προσπάθεια να περιγράψει τα πολύπλοκα σχήµατα που συναντώνται στην φύση, όπως οι ακτογραµµές, τα σύννεφα, τα βουνά, και παρουσιάζουν ακανόνιστη µορφή (irregular). Επειδή η γεωµετρία φράκταλ δύναται να περιγράψει µία πληθώρα διαφορετικών φυσικών σχηµάτων και φαινοµένων ονοµάστηκε γεωµετρία της φύσης.
Τα φρακταλικά αντικείμενα μπορούν να ταξινομηθούν σε δυο κατηγορίες: ντετερμινιστικά και τυχαία. Ντετερμινιστικά είναι αυτά που δημιουργούνται από διάφορες αντιγραφές των εαυτών τους χρησιμοποιώντας έναν αναδρομικό αλγόριθμο. Τα τυχαία φράκταλ καθώς διαθέτουν στοιχεία τυχαιότητας , επιτρέπουν την προσομοίωση των φυσικών φαινομένων.
Έκτοτε και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η τεχνική Φράκταλ έχει εφαρμοστεί σε πολλούς τομείς της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της φράκταλ ηλεκτροδυναμικής στην οποία φράκταλ έννοιες συνδυάζονται με την ηλεκτρομαγνητική θεωρία προκειμένου να διερευνηθεί μια νέα κατηγορία προβλημάτων ακτινοβολίας, διάδοσης και σκέδασης. Έτσι, οι κεραίες με σχήμα φράκταλ είναι ένας καινοτόμος τύπος των στοιχείων ακτινοβολίας που προέρχονται από τον εμπνευσμένο συνδυασμό αυτών των δύο θεωριών.
Ο Γκαριάεφ θεωρεί το DNA ως ένα σολιτόνιο (soliton), μια υπερσταθερή κυματοσειρά που ταξιδεύει κατά μήκος ολόκληρου του μοριακού πλέγματος. Το μόριο στο σύνολό του γίνεται ένας αρμονικός κβαντικός ταλαντωτής και ως εκ τούτου φαίνεται ότι έχει ικανότητες συντονισμένης σύζευξης με όλες τις κλίμακες του σύμπαντος.
Σημείωση: Παρατήρηση - 15 Μαρτίου 2005 - sig06-004 (Πηγή: NASA/JPL-Caltech/M. Morris (UCLA))
Το νεφέλωμα της διπλής έλικας. Οι κηλίδες είναι υπέρυθρα φωτεινά άστρα, κυρίως ερυθροί γίγαντες και ερυθροί υπεργίγαντες. Πολλοί άλλοι αστέρες είναι παρόντες σε αυτή την περιοχή, αλλά είναι πολύ αμυδροί για να εμφανιστούν ακόμη και σε αυτή την ευαίσθητη υπέρυθρη εικόνα.
Το νεφέλωμα διπλής έλικας απέχει περίπου 300 έτη φωτός από την τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας. (Η Γη απέχει περισσότερα από 25.000 έτη φωτός από τη μαύρη τρύπα στο γαλαξιακό κέντρο).
Αυτή η εικόνα λήφθηκε από το Multiband Imaging Photometer για το Spitzer (MIPS)
Γκουίντο Έμπνερ & Χάιντς Σουρχ - Βιολογική χρονική παλινδρόμηση
Η παρατήρηση ότι η γενετική πληροφορία δεν είναι στην πραγματικότητα αποθηκευμένη μέσα στο DNA, αλλά ενδέχεται απλώς να "διαβάζεται" από τα λέιζερ χαρακτηριστικά της συνεκτικής συμπεριφοράς των βιοπολυμερών από μια βιβλιοθήκη που είναι αποθηκευμένη κάπου αλλού, επιβεβαιώνεται από μια μοναδική ανακάλυψη δύο επιστημόνων της Ciba Geigy, που σήμερα ανήκει στη Novartis, στη Βασιλεία της Ελβετίας.
Οι Γκουίντο Έμπνερ (Guido Ebner) και Χάιντς Σουρχ (Heinz Schürch) τοποθέτησαν σπόρους κυττάρων γενετικού υλικού διαφορετικών ειδών σε ένα ηλεκτροστατικό πεδίο, ένα πεδίο συνεχούς τάσης, όπως αυτό που φυσικά υπάρχει στην ατμόσφαιρά μας σε μια καταιγίδα ή όπως συμβαίνει μεταξύ των διπόλων της μεμβράνης στο κύτταρο. Μόνο που δημιούργησαν πεδία έντασης έως και 10.000 βολτ.
Οι σπόροι παρέμειναν στο ηλεκτρικό πεδίο για περίπου 3 ημέρες ή μερικές φορές και περισσότερο και στη συνέχεια αφέθηκαν να βλαστήσουν και να αναπτυχθούν.
Το φυτό ή ο οργανισμός που προέκυψε παρουσίαζε ένα εντυπωσιακό φαινόμενο: Οι σπόροι καλαμποκιού, για παράδειγμα, ανέπτυξαν έως και πέντε καλαμπόκια σε ένα σημείο, όπου κανονικά αναπτύσσεται μόνο ένα καλαμπόκι.
Με αυτόν τον τρόπο το καλαμπόκι αναπτύχθηκε όπως σε πολύ παλιούς εξελικτικούς χρόνους. Γενετικά χαρακτηριστικά που είχαν χαθεί μέσω της καλλιέργειας ή της διασταύρωσης επανήλθαν και συνεχίστηκαν στην επόμενη γενιά του ίδιου φυτού.
Το ίδιο συνέβη και με τη σημερινή φτέρη, τα σπόρια της οποίας υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στο ηλεκτροστατικό πεδίο.
Αντιστράφηκε η εξελικτική της πορεία και αναπτύχθηκε σε έναν διαφορετικό φαινότυπο μιας φτέρης που φύτρωνε πριν από εκατομμύρια χρόνια, αλλά όχι πια σήμερα.
Χημικά και γενετικά η ξυλώδης φτέρη παρέμενε η ίδια, αλλά το σχήμα και η εμφάνισή της έκανε ένα άλμα πίσω στο χρόνο.
Πώς είναι δυνατόν αυτό;
Εκτός αν η γενετική πληροφορία είναι αποθηκευμένη κάπου αλλού, ενδεχομένως στο ηλιο-γεω-μαγνητικό πεδίο, ή τουλάχιστον απαιτείται μια διασύνδεση με αυτό το πεδίο υποβάθρου για να υπάρχει πρόσβαση στην τρέχουσα έκδοση ενός φυτού.
Επίσης τα αυγά της σημερινής ιριδίζουσας πέστροφας υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στο ίδιο πεδίο και εξέπληξαν και πάλι τους ερευνητές.
Τα ψάρια που γεννήθηκαν από τον επεξεργασμένο γόνο γύρισαν πίσω στο χρόνο για 150 χρόνια και εκδήλωσαν έναν φαινότυπο πέστροφας που έκτοτε έχει εξαφανιστεί.
Πρόγραμμα Urzeitcode ZDF 1996 - Το Jurassic Park στην αυλή μας; Η ιριδίζουσα πέστροφα μετατρέπεται ξανά στην αρχική της άγρια μορφή. [Βίντεο]
Έχει μεγαλύτερο κάτω γνάθο, διαφορετικό χρώμα, είναι πολύ μεγαλύτερη σε μέγεθος και παρουσιάζει πολύ λιγότερο εξημερωμένη συμπεριφορά από τη σημερινή πέστροφα εκτροφής. Επίσης, δεν χρειάζεται όλα τα αντιβιοτικά που χρειάζονται τα ψάρια εκτροφής για να επιβιώσουν.
Το σημερινό γενετικό μοντέλο δεν μπορεί να εξηγήσει το φαινόμενο.
Μήπως η εξελικτική ιστορία είναι καταγεγραμμένη και ίσως μάλιστα είναι ελεγχόμενη από ένα περιβάλλον πεδίο;
Θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξης μέσω της κατάλληλης ρύθμισης της εφαρμογής του ηλεκτρικού πεδίου;
Και αν η γενετική απεικόνιση υπάρχει ως συντονισμός σε κάποιο είδος πεδίου κενού, μπορεί να ενημερώνεται και να αλλάζει μόνο με κυματομορφές;
Θα μπορούσε επί της αρχής μια ολογραφική γενετική εικόνα να εισαχθεί στο μαγνητικό πεδίο ενός άλλου πλανήτη και να προκαλέσει ζωή κάπου αλλού;
Ο Έμπνερ (Ebner) και ο Σούρχ (Schürch) πέθαναν και οι δύο ξαφνικά το 2001 και η έρευνα που παρουσιάστηκε ακόμη και στην ελβετική και γερμανική τηλεόραση τη δεκαετία του 1990 δεν συζητείται πλέον. Μετά την κατοχύρωση της ανακάλυψης και της μεθόδου με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας η Ciba Geigy διέκοψε την έρευνα.
Φυσικά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η ίδια εταιρεία παράγει επίσης τα λιπάσματα για την καλλιέργεια καλαμποκιού και τα φαρμακευτικά προϊόντα για την εκτροφή πέστροφας...
Το Substack του Nioland είναι μια έκδοση που υποστηρίζεται από τους αναγνώστες. Για να λαμβάνετε νέες δημοσιεύσεις υποστηρίξτε το έργο μου. Γίνετε συνδρομητές δωρεάν ή επί πληρωμή με πλεονεκτήματα.
Λεπτομέρειες για το κόστος και τα πλεονεκτήματα πληρωμένης συνδρομής (μηνιαία ή ετήσια) εδώ:
Η πληροφόρηση είναι ελευθερία, η άγνοια είναι δουλεία... ένας ενημερωμένος πολίτης δεν ξεγελιέται!
Γίνετε κυνηγός πληροφοριών >> Telegram https://t.me/NIO_LAND
Η Κυματική Γενετική του DNA: Βασικές Αρχές της Κβαντικής Ολογραφίας στο Κύτταρο (Μέρος 2/4)